Maar goed. De eerste week goed doorstaan. Niet misselijk of wat dan ook. Gewoon een beetje hangen op dat bed en half dommelen. Duidelijk niet altijd een goede gesprekspartner.
Maar daar hadden de dames wat op gevonden. Kiek moar.
Het breiclubje. Wat met Carcasonne nog niet is gelukt gaat met breien wel goed; Annette raakt er aan verslaafd. :)
Donderdag was er echter geen tijd voor. Toen hadden we een gesprek met de hematoloog dokter Snijders én met de verpleegkundig specialist Tineke Duyts. De uitslag van de ruggenprik werd besproken. En wat blijkt!?
Niet alleen is de AML teruggekomen in mijn beenmerg maar tevens hebben een aantal van die klotecellen een weg gevonden naar mijn hersenvocht. En vandaar dat ik zoveel hoofdpijn heb. Het probleem er van is dat de gewone chemokuren dat hersenvocht niet bereiken. Om de leukemie daar aan te pakken moet ik dus een aparte kuur ondergaan.
Dat betekent dat er een aantal keren via de ruggenprik chemo in het hersenvocht gespoten wordt om zo de leukemiecellen te doden.
De vraag in het gesprek was of ik dat zou willen. Omdat de kans van slagen niet zo heel hoog is. Zonder al te diep op het gesprek in te gaan; het komt er op neer dat in het gesprek werd aangehaald dat we wel rekening moesten houden dat het niet zou lukken. De overlevingskans bij terugkerende leukemie is gewoon klein.
Al met al waren we allemaal een beetje down. Het moest allemaal nog bezinken. Gelukkig had Tineke een eenpersoonskamer voor ons geregeld (de infuus chemo ging gewoon door) en ook de verpleging leefde met ons mee.
Weer thuis gekomen en na wat rust gaan bij mij dan weer de radertjes aan het werk. Op naar het positieve.
"Wat kleine kans. Iedereen heeft 50%. Je gaat dood of je leeft. Allo...anpakkn." Zo gaat dat dan in mijn hoofd.
Dus gaan we er weer tegenaan. Dit kan er ook nog wel bij. Ik laat me niet klein krijgen door een paar van die flutcelletjes.
SUS SCROFA RAMT DOOR!
Diepe buigimg voor jou Michael hoe jij hiermee probeert te handelen! Respect en heel veel sterkte en succes! Liefs Petra W.
BeantwoordenVerwijderenHallo Michael! Hier sluit ik mij bij aan. En dan nog iets: dat schrijven zit kennelijk in de familie en het gaat je goed af. Mooi man, zo af en toe een stukje Twents erdoorheen. En hoe kies je het uit, dokter van den Borne. En dan dat zwijn. Neef Paul deed in dienst ook iets met zwijnen (stafgarde zwijnenjagers of zoiets). Hun lijfspreuk was : eerst rammen, dan pletten. Gebruik die maar tegen de ratten in je lijf.
Verwijderen96 jaar, ik vind het ambitieus maar gun je ze van harte (voor mijzelf zou 86 volstaan, dacht ik altijd, maar je hebt met op een idee gebracht, waarvoor dank).
Gr. Neef Peter(de stadsvogelaar).
Hoi Peter! Dank voor je leuke reactie. Ik was ook al eens op jouw blog (voor de meelezers: http://peterdestadsvogelaar.blogspot.nl/ )gestuiterd op zoek naar info over roofvogels maar het kwam er maar niet van te reageren (gebrek aan inspiratie, moed en eigen malaise). Dus bedankt voor de voorzet. En bedankt voor de complimenten.
VerwijderenVon dem Borne? Tja,voor ons is het natuurlijk de dokter Uut Boorn.:)
De onbenullige kracht van zwijnen spreekt mij wel aan. Maar ook hun volharding. En het heeft te maken met de interesse voor Keltische mythen waardoor het een symbool voor mij is geworden.
Mooi dat je er tien jaren bij oprekt. Zullen we het feestje dan samen geven? Maar het idee is in mijn hoofd ontstaan toen ik 48 werd; de leeftijd die mijn vader bereikte. Sindsdien wil ik daar dubbel overheen.
We kraken en piepen van alle kanten maar bij wielen weet je wat ze daarvan zeggen. Dus gewoon doorgaan met ademhalen en het hart laten tikken. Dan komen we er wel.
Ajuus,
Michaël
Dank je Petra.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik doe het natuurlijk niet alleen :)
I know, maar toch! Voor jullie allemaal dikke vette respect
VerwijderenWij (D)rammen door, naast, voor en samen!
BeantwoordenVerwijderen:)
BeantwoordenVerwijderenMichael, je hebt groot gelijk! Een paar stomme celletjes die besluiten dat je hersenvocht wel een fijne plek is om zich te nestelen gaan jou NIET klein krijgen! Ik ga er vanuit dat jij de uitzondering bent en die chemo gewoon gaat doen wat het moet doen! Zoals ze zo mooi in de reclame zeggen:
BeantwoordenVerwijderenHet komt wel goed schatje(s)! Succes met de chemo's!
Dank je, Jenny.
BeantwoordenVerwijderenMichael, wat een optimisme lees ik in jouw verhaal, hou dat vast en ga er samen met je vrouw voor de volle 200% voor. Heel veel sterkte, en succes om deze weg te bewandelen met al haar ups en downs
BeantwoordenVerwijderenHenk en Petra
Dank jullie wel Petra en Henk.
BeantwoordenVerwijderenBinnenkort weer een update voor de collega's via Gerold of Guido. Maar ik kan alvast verklappen dat vechten helpt. ;)