AH OE OE AH...

...VARA! Volgt er dan in mijn herinnering aan een radiojingle van van weleer.
Ik moest daar woensdag aan denken toen ik weer in mijn rug geprikt werd. De neuroloog kon niet de juiste plek vinden en raakte meerdere malen een zenuwbaan. En dat voel je in je benen, hetzij links hetzij rechts. Na drie pogingen, waarvan één in zithouding, gaf hij het op en liet een andere neuroloog het proberen. Maar haar lukte het ook niet. Vermoedelijk heb ik iets te weinig hersenvocht. Ze gaan het volgende week nog een keer proberen en anders op zoek naar alternatieven.
Doet dat dan pijn? Ja, dat doet pijn. Maar die trekt ook direct weer weg. Ik vind zelf een dag met flinke hoofdpijn veel vervelender.
Alleen die zenuwpijn kwam niet langzaam maar meteen de volle laag. Alsof je een klap stroom krijgt zo voelt het, alleen de andere kant op.
Vandaar dat ik daar lig of zit een kreun: Ah...Oe...Oh...Ah. 't Is niet eens zozeer de pijn maar meer de schrikreactie.
En opeens moest ik denken aan die oude radiojingle die volgens mij bij de VARA hoorde. Maar goed, die is al bijna even oud als ik.
De plek is nu helemaal beurs en heb ik matig geslapen ondanks de molletjes en morfine. Nu gaat het wel weer.

Deze week heb ik ook de infuuskuur nog. En omdat de dagbehandeling in verband met bevrijdings- en hemelvaartsdag dicht zit mocht ik een paar uurtjes kuren op de E6. Dat was vroeger de E4 aan het Arriënsplein.

Natuurlijk heb ik ze laten weten dat ik aanwezig was en mijn doelstelling nog even laten zien op het whiteboard. Precies als anderhalf jaar geleden op de E4.